AI-browsers: de gemeenschappelijke functies die echt helpen

Over een paar decennia zal het decennium waarin we leven — 2020 tot en met 2030 — waarschijnlijk herinnerd worden als de “AI-hypeperiode.” Serieus, het voelt alsof elk product, of het nu hardware of software is, dat ook maar het kleinste voordeel kan halen uit integratie met een groot taalmodel, wordt bestempeld als “AI-iets.” We hebben een paar grappige, ongemakkelijke en ronduit misleidende voorbeelden verzameld; blijf op de hoogte, het artikel komt eraan.

Browsers — de alomtegenwoordige programma's die door iedere persoon op de planeet die online gaat worden gebruikt — vormen geen uitzondering op de AI-hype. Vanaf begin 2025 doken er verschillende browsers op die beweerden AI-aangedreven te zijn, en gevestigde namen zoals Google Chrome en Microsoft Edge kregen verbeteringen waardoor ze zich bij deze trend konden aansluiten.

Dit stuk vat de functies samen die alle degelijke AI-aangedreven browsers aan boord hebben. Lees verder als je nog niet hebt besloten er daadwerkelijk één tot je standaardbrowser te maken, of gewoon een helder overzicht wilt van wat moderne browsers te bieden hebben.

Gemeenschappelijke mogelijkheden van AI-gebaseerde browsers

Ongeacht de terminologie die op productpagina's wordt gebruikt, delen alle AI-aangedreven browsers doorgaans de volgende mogelijkheden (eind oktober 2025).

Vertaling. De technische term voor de bergen code en data achter AI is Large Language Model; dus spreken ze vanzelfsprekend tientallen talen en kunnen ze vertalen.
Schrijfassistentie. Ook afkomstig van het taal-gedeelte van de technische term: deze mogelijkheid betekent dat een AI je kan helpen met het verbeteren van formuleringen, grammatica en syntaxis, of je zelfs over die lastige schrijfblokkade heen kan helpen.
Samenvatten. TL;DR (Too Long; Didn't Read) is nu een van de kernfuncties van elke AI-aangedreven browser; het kan een lang verhaal kort maken, maar onthoud alsjeblieft dat sommige LLM's wat gevoeliger zijn voor hallucinaties dan andere.
Contextbewustzijn. De assistent die je in een AI-gebaseerde browser oproept, hoort zich bewust te zijn van de tabbladen die je op dat moment open en actief hebt, of op zijn minst van het tabblad dat je bekijkt. De acties en suggesties moeten met die context rekening houden.
Tabbladorganisatie. Deze functie kent uitvoeringen die in grondigheid en souplesse verschillen, maar doorgaans komt het neer op het groeperen van tabbladen op een bepaald kenmerk (werk, studie, vrije tijd), ze vaak van een kleurcode te voorzien, en tabbladen die al een tijd niet zijn gebruikt op te schorten of gewoon te sluiten.
Automatisering van routinetaken op basis van prompts. Elke grote AI-gebaseerde browser ondersteunt het opslaan van prompts voor toekomstig gebruik. Deze functie is erg handig, omdat ze je door alledaagse klussen laat rennen in plaats van kruipen, taken die vroeger tientallen minuten, zo niet uren, kostten. De prompts kunnen behoorlijk verfijnd zijn: zo kun je de AI bijvoorbeeld het ochtendnieuws over een specifiek bedrijf laten verzamelen en vergelijken met wat er een jaar geleden over werd gezegd. Of kleuren in een afbeelding laten aanpassen in een reeks acties. Of webwinkels laten afzoeken naar een product en er een prijsoverzichtstabel van maken. Of…

Er zijn talloze andere dingen die AI-browsers op basis van prompts kunnen doen, van routeplanning tot prijsvergelijking. Sommige beweren agentachtige mogelijkheden te hebben; ze kunnen vluchten voor je boeken of pizza bestellen. Dergelijke acties vereisen diepere integratie met een scala aan accounts, wat, zoals het recente geval van OpenAI’s Atlas laat zien, vooralsnog niet bepaald veilig is. Toch is het duidelijk de richting waarin deze software zich zal ontwikkelen, dus is het zinvol je er op zijn minst mentaal op voor te bereiden dat een browser veel meer wordt dan alleen een toegangspoort tot het wereldwijde netwerk.